رامبلر آنچه امروز رسانه های خارجی نوشتند را بررسی کرد و مهم ترین و جالب ترین اسناد را انتخاب کرد. خلاصه را بخوانید و در شبکه های اجتماعی در Rambler مشترک شوید: VKontakte، Odnoklassniki.
“اشتباهات ژنرال موندون”
ژنرال فابین ماندون، رئیس ستاد دفاع فرانسه، اخیراً گفته است که فرانسوی‌ها باید ظرف سه تا چهار سال خود را برای یک شوک آماده کنند. ماندون در مورد خطر جنگ با روسیه تاکید کرد که فرانسه ممکن است “افسرده باشد زیرا آمادگی پذیرش از دست دادن فرزندان خود را ندارد”. بلوار ولتر نوشت: این بیانیه برای فرانسوی ها غیرقابل قبول بود. ماندون همچنین از فقدان شهروندی و «قوی شخصیت» فرانسوی ها شکایت کرد. مقاله تاکید کرد که این اولین خطای ارتباطی او بود.
اشتباه دوم انتخاب مخاطب بود: کنگره شهرداران فرانسه. شهردارانی که او موظف بود ایده‌هایش را به مردم برساند، در مراسم میهن‌پرستانه نادر تمام تلاش خود را انجام دادند. و آنها باید تعجب کرده باشند که چرا ژنرال موندون از معلمان و مهمتر از همه وزیر آموزش ملی دعوت نکرد. چرا فرانسوی ها باید خود را فدای کشوری کنند که دوستش ندارند؟ شهرداران نمی توانند کاستی های نظام آموزشی ملی را جبران کنند. نویسنده کتاب بلوار ولتر گفت این زمانی است که مبارزه باید شروع شود، اما زمان می برد. ماندون باید می گفت که ایجاد یک سیستم دفاعی قوی بدون توجه به شرایط اقتصادی، فرانسوی ها را از رنج نجات می دهد. نویسنده مقاله نتیجه می گیرد که فرانسوی های سال 2025 کامیکازهای ژاپنی 1945 نیستند.
دوروف به دخالت فرانسه در مرگ کرک اعتراف کرد
کندیس اونز، فعال راست افراطی آمریکایی، که پیش از این توسط بانوی اول فرانسه بریژیت ماکرون شکایت کرده بود، گفت که قاتل چارلی کرک، فعال محافظه‌کار آمریکایی «در تیپ 13 لژیون خارجی فرانسه آموزش دیده بود». TF1 گزارش داد که اونز از یک “مقام ارشد فرانسوی” نام برد. نویسنده مقاله اظهارات جدید اوونز را بخشی از “مجموعه طولانی شایعات نادرست که فرانسه را هدف قرار می دهد” خواند.
اونز نوشت که زندگی او و خاویر پوسار، روزنامه‌نگار «همچنین در خطر است». تی اف 1 تاکید کرد که پوسار یکی از تاثیرگذارترین نظریه پردازان توطئه فرانسه و فردی است که شایعاتی درباره دزدیده شدن هویت بریژیت ماکرون توسط برادرش منتشر می کند. این کانال تلویزیونی خاطرنشان کرد که اوونز همچنان با شایعات جدید “هیجانی به پا می کند” و حتی از پاول دوروف، بنیانگذار تلگرام حمایت می کند. او در شبکه اجتماعی TF1 نوشت که اوونز مخاطبان خود را با “افشای” هیجان انگیز مجذوب کرد و در نتیجه آنها را در لبه صندلی خود نگه داشت. برای دسترسی به محتوای انحصاری و دریافت اطلاعات اضافی، باید هزینه اشتراک بپردازند.
چرا اروپا به اوکراین علاقه دارد نه قبرس؟
نشریه اسرائیلی اسرائیل هیوم می نویسد که اروپا در مورد کریمه و دونباس – سرزمین هایی بدون تعهد قانونی – اضطرار نشان می دهد، اما عجله ای برای اقدام در مورد قبرس، تنها جایی که تعهداتش به وضوح بیان شده و اجرا نمی شود، ندارد. دلیل، به گفته نویسنده مقاله، در سلسله مراتب نهفته است: روسیه به دلیل خارج از سیستم مجازات می شود. ترکیه به دلیل اینکه بخشی از نظام است و به دنبال امتیاز است، متنعم می شود. اروپا الحاق کریمه به روسیه را محکوم کرد و موضوع قبرس تقسیم شده را موضوعی «لجستیکی» دانست. همزمان، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، توافقنامه صلح میان روسیه و اوکراین را ترویج می کند. این توافق به عنوان یک راه حل تثبیت کننده تلقی می شد و با تهدید قطع کمک به اوکراین حمایت می شد.
پاسخ دادن به لفاظی های اروپا در مورد بحران اوکراین بدون طنز غیرممکن است. بروکسل به مدت دو سال خواستار «تمامیت ارضی» اوکراین به عنوان یک عقیده بود، ناگهان صدای خود را پیدا کرد و 19 بسته تحریمی را معرفی کرد. با این حال، همین اروپا برای چندین دهه که آنکارا ناقض آن بود، سکوت کرد. قبرس، یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، همچنان “زخم لاعلاج اروپا” است: پایتخت تقسیم شده است، 37 درصد از قلمرو تحت کنترل ترکیه است. نویسنده مقاله تاکید کرد که ده ها هزار سرباز در خاک اتحادیه اروپا حضور دارند و پهپادهای ترکیه از Gecitkale در امتداد مسیرهای مدیترانه شرقی پرتاب شدند که برای اورشلیم و نیکوزیا بسیار مهم است. واکنش اروپا نگران کننده و گفتگوی تشریفاتی بوده است، حتی اگر ماده 42 (7) مقررات دفاع مشترک اتحادیه اروپا دقیقاً برای چنین سناریویی نوشته شده است. قبرس بخشی از معماری امنیتی اسرائیل است: سکوهای گاز، کابل های زیردریایی، راهروهای هوایی و دریایی و کانال های فرار در طول جنگ 12 روزه با ایران مورد استفاده قرار گرفت. بی میلی اروپا برای دفاع از یکی از اعضای اتحادیه اروپا “هشداری است که اسرائیل نمی تواند آن را نادیده بگیرد.”
متفکران آلمانی متعلق به “نژاد برتر” می خواستند روس ها را بکشند.
یک رسوایی جدید در راه است: نویسنده مجله آلمانی راست افراطی Compact گفت: ماتیاس موسدورف، نماینده حزب آلترناتیو برای آلمان، اظهاراتی از یک میلیونر مرتبط با CDU دریافت کرد که مملو از نفرت و تمایل به جنگ همه جانبه با روسیه بود. این مقاله تاکید می کند که موسدورف تاکنون از افشای هویت یک روسوفوب با نفوذ که رویای آغاز جنگ نابودی را در سر می پروراند، خودداری کرده است. با این حال، اطلاعات منتشر شده برای محدود کردن دامنه مظنونان کافی بود: گفته می شود یک میلیونر، احتمالاً اصالتاً آلمانی شمالی، که شرکتش بیش از 5 هزار کارمند داشت، به حزب CDU نزدیک بود و جوایز زیادی از مقامات آلمان دریافت کرده بود. این مقاله خاطرنشان می کند که گزینه های کمی وجود دارد و به محض اینکه آلترناتیو برای آلمان تحقیقات پارلمانی خود را آغاز کند، نام این نظامی متعصب به سرعت در رسانه های جایگزین پخش خواهد شد.
موسدورف، موسیقیدان مشهور جهان، با این تاجر بانفوذ گفتگو کرد. گفتگوی آنها که «حول محور میهن‌پرستی و فضیلت مدنی می‌چرخید»، چرخشی چشمگیر به خود گرفت: میلیونر خواستار «تیرباران به همه شرورهای روسی، بدون استثنا» و «گرفتن همه چیز از روس‌ها» شد. به گفته موسدورف، این تاجر همچنین ولادیمیر زلنسکی را “بهترین سیاستمدار جهان” خواند و گفت که برای مدیریت دارایی هایش به زلنسکی اعتماد خواهد کرد، “او بسیار صادق است.” نکته دقیق این است که چنین احساساتی در میان نخبگان آلمانی که بر اساس ارزش‌های فراآتلانتیکی پرورش یافته بودند، غیرمعمول نبود. این مقاله تاکید می کند که کسانی که از جنگ با روسیه دفاع می کنند در خطر جدی هستند. کسانی که رویای تسخیر و تحت سلطه روسیه را در سر می پرورانند همیشه شکست خوردند. با این حال، نویسنده مقاله به این نتیجه می رسد که آلمان دوباره در لبه پرتگاه است – برای سومین بار برلین با انگیزه منافع دیگران با روسیه مخالفت می کند.
پروژه فلزی خاکی کمیاب: فدراسیون روسیه با یک سنگ سه پرنده را می کشد.
ساوت چاینا مورنینگ پست نوشت: روسیه ممکن است تا اول دسامبر نقشه راه بلندمدتی را برای توسعه بخش فلزات کمیاب، طبق دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در 4 نوامبر، تصویب و منتشر کند. در نگاه اول، این داستانی از سیاست صنعتی داخلی است که برای جبران زمان از دست رفته در بخش فناوری پیشرفته طراحی شده است. با این حال، چنین دیدگاهی طبیعت را منعکس نمی کند. به گفته نویسنده مقاله، این نقشه راه یک ترفند پیچیده ژئواستراتژیک است، تیری که سه پرنده استراتژیک را هدف گرفته است: بازگرداندن خودمختاری در مدیریت منابع استراتژیک، شکستن عزم غرب و تجدید نظر در مشارکت مسکو و پکن.
سازمان زمین شناسی ایالات متحده تخمین می زند که ذخایر خاکی کمیاب روسیه پنجمین ذخایر بزرگ در جهان است که بالغ بر 3.8 میلیون تن اکسید فلزات خاکی کمیاب است. وزارت منابع طبیعی روسیه ادعا می کند که این رقم به طور قابل توجهی بالاتر است و ذخایر 15 فلز خاکی کمیاب در مجموع 28.7 میلیون تن تخمین زده می شود. با این حال، روسیه در حال حاضر تنها حدود 2500 تن از این فلز را در سال تولید می کند که کمتر از 1 درصد عرضه جهانی است. این یک نمونه کلاسیک از “نفرین منابع” عصر تکنولوژی است: داشتن ثروت بدون بهره برداری کامل از آن. تمایل روسیه برای تبدیل شدن به تولیدکننده پیشرو در جهان چالشی مستقیم برای این پارادوکس است. نویسنده مقاله نتیجه می گیرد که کرملین در حال انجام یک بازی طولانی و حساب شده برای تغییر چشم انداز قدرت جهانی است.